نوشیدنی با طعم خون

مسابقه هنرمندان برای حذف حیا از زنان ایرانی

 چند سالی است که گرفتن عکس های آتلیه ای با گریمی مخصوص برای خودنمایی در میان بازیگران زن و مرد ایرانی باب شده است و با گسترش بازدید سایت های به ظاهر هنری  که اقدام به منتشر کردن اینگونه تصاویر می کنند این پدیده به نوعی فستیوال و مسابقه برای حیا زدایی از الگوی زن ایرانی و هنرمندان سینما و تلویزیون تبدیل شده است .

شهادت امام جعفر صادق علیه السلام

گوشه ای از حرای حجرهء خویش

نیمـه شبـها،خـدا خـدا می کرد

طبـق رسمـی کـه ارث مادر بود

مـردم شهـر را دعـا مـــی کـرد

پزشکان محرم

دشمن ترین دشمنان

دشمن ترین دشمن ما مسلمانان قوم یهود(اسرائیل) است، پس دوستان و برادران من اول بیاید دشمن اصلی خودمون رو نابود کنیم...جهت زمینه سازی ظهور...

منبع:http://shamsgraph.ir/

مسخره کردن چادر ارتقای درجه محجبه ها

کلیپی از حجت الاسلام و المسلمین طائب در مورد مسخره شدن چادر و افراد محجبه و ارتقاء درجه ای که خداوند متعال در مقابل این ناهنجاری اجتماعی به فرد محجبه می دهد.

 برای دانلود کلیک کنید

حجم 5.27 مگا بایت

آموزش برنامه نویسی Qt قسمت اول

آموزش برنامه نویسی Qt قسمت اول

Qt4  دارای کلاس‌ها و ابزارهای مختص به خود برای استفاده‌ی برنامه‌نویسان است. این ابزارها شامل کلاسهایی برای کار با رشته ها فایل‌ها و بانک‌های اطلاعاتی می‌باشد که در این جا سعی می کنیم تعدادی از آنها را  بررسی کنیم.

در Qt4، هم می توان برنامه های گرافیکی و هم متنی نوشت که در این جا از برنامه های متنی و کنسولی نیز برای نشان دادن این کلاس‌ها استفاده شده است.

زنان بی‌حجاب کمپین حجاب راه انداختند +تصاویر

تعدادی از زنان سوئدی پس از حمله هفته گذشته به یک زنان باردار محجبه و کشف حجاب وی با انتشار عکس‌های محجبه‌ای از خود در سایت‌های اجتماعی به حمایت از وی پرداختند.

جهاد نکاح

گروه فرهنگی «سراج24»، یک دختر فریب‌خورده سعودی پس از سه ماه تن‌فروشی به تروریست‌های تکفیری با عنوان فریبنده جهاد نکاح به عربستان برگشته و از دورانی که طی آن با تروریست‌ها مرتکب فحشا به‌نام فریبنده و ضداسلامی موسوم به جهاد نکاح می‌شده، پرده برداشته است.

 در گزارشی به یکی دیگر از قربانیان شهوت‌رانی بی‌حد و حصر تروریست‌های تکفیری در سوریه پرداخته است.

من دارم می روم که تو چادرت را در نیاوری

خانم موسوی یکی از پرستاران دوران دفاع مقدس، از میان همه ی تصویر های آن روزها یکی را که از همه ی آن ها در ذهنش پر رنگ تر است، اینچنین روایت می کند:

یادم می آید یک روز که در بیمارستان بودیم، حمله شدیدی صورت گرفته بود. به طوری که از بیمارستان های صحرایی هم مجروحین زیادی را به بیمارستان ما منتقل می کردند. اوضاع مجروحین به شدت وخیم بود. در بین همه آنها، وضع یکیشان خیلی بدتر از بقیه بود. رگ هایش پاره پاره شده بود و با این که سعی کرده بودند زخم هایش را ببندند، ولی خونریزی شدیدی داشت. مجروحین را یکی یکی به اتاق عمل می بردیم و منتظر می ماندیم تا عمل تمام شود و بعدی را داخل ببریم.

وقتی که دکتر اتاق عمل این مجروح را دید، به من گفت که بیاورمش داخل اتاق عمل و برای جراحی آماده اش کنم. من آن زمان چادر به سر داشتم. دکتر اشاره کرد که چادرم را در بیاورم تا راحت تر بتوانم مجروح را جابه جا کنم.

همان موقع که داشتم از کنار او رد می شدم تا بروم توی اتاق و چادرم را دربیاورم، مجروح که چند دقیقه ای بود به هوش آمده بود به سختی گوشه چادرم را گرفت و بریده بریده و سخت گفت: "من دارم می روم که تو چادرت را در نیاوری. ما برای این چادر داریم می رویم..." چادرم در مشتش بود که شهید شد.

از آن به بعد در بدترین و سخت ترین شرایط هم چادرم را کنار نگذاشتم.